Saf, temiz, istediği ve verebildiği sadece aşk olan bi çocuk o. Benden 1 yaş küçük. Bakışları küçük bi çocuğunki kadar masum. Onun sevişi her kızın hoşuna gider. Abartmıyorum. Öyle bi aşkla dolu bakışı var ki onun... Öyle işliyor ki gülümsemesi... Söylemeye alıştığım yalanlardan ötürü vicdan azabı duyuyorum her seni seviyorum diyişinde. O bunu kesinlikle hak etmiyor. Ve ben bu sevgiye o kadar çok alıştım ki... Onun karşılık beklemeden verdiği o sevgi.. O saf masum ve belki de gerçek sevgi o kadar olmasını istediğim gibi ki kıyamıyorum ona. Onu üzmeye kıyamıyorum. Öyle bi kalbi kırmak bana bile zor geliyor. Onu öptüğümde bile -ki iyi öpüşüyor cidden- yanakları kızarıveriyo hemen gözleri falan doluyo. Dayanamıyorum o haline. Hemen sarılıyorum boynuna. Bazen ağlıyo bile omzumda. " Seni kaybetmek istemiyorum.", " Her şey çok güzel, rüya gibi ben uyanmak istemiyorum.", " Benim olamıycak kadar mükemmelsin. " Bunlar onun lafları.. Kendini bu kadar aşağılaması ve beni yüceltmesi hoşuma gitmiyor çoğunlukla. Çünkü ne ben mükemmelim, ne de o sandığı kadar mükemmel değil. Hatta yakışıklı bile. Bi kere kaşı gözü çok hoş. Bi bebeğinki gibi. Yaramaz ve masum. Çelişkili.. Çekici.. (İdeal erkek tipim değil ama :P) Ona alışmaya başladım. Artık dokunduğunda hoşuma bile gidiyor yani. Tüylerimi diken diken edebiliyor. Onun bu sevgisini kaybetmek de istemiyorum. Kimsede bulamıycağım özel bi sevgi çünkü bu.. Seviyorum sanırım bebeğimi :)) Göğsümde yatıp uyuması, uyandırdığımda esneyerek seni seviyorum diyip tekrar yatması göğsüme... Saçlarını okşayışım... Evet annelik ediyorum biraz ona ama bu duyguyu çok seviyorum. Şuan Antalya'da... Ve ben onu deli gibi özledim sanırım. :/
8 yorum:
güzel bir yazı..
ama fazla bencilce değil mi?
bencilceden kastın nedir? aksine ben o bencil yanımın değişmeye başladığını düşünüyorum.
(bkz: evlenilecek çocuk):p
böyle insanlar iyidir , can yakmaz kanımca ..
Gerçekten çok iyi biri. Ve evet eğer ona aşık olsaydım evlenebilebilebilebilirdim yani o derece! :D
gözleri fotoğraftaki gibi hep kapalı mı?
çünkü ancak o zaman seni sevebilmesinin mantıklı bir açıklaması yapılabilir bence.
tabi benim görüşüm çocuğun mal olduğu yönünde.
mantık arıyorsan blogumdan defolabilirsin gereksiz adam seni..
bencil, çünkü, sen çocuğu sevmiyorsun,
yani iki sevgilinin birbirini sevdiği gibi bi aşk değil bu.
sadece sana gösterdiği, ilgiden, aşktan hoşnutsun.
bu gerçekten hoşuna gidiyor.
bu ona kısa süreli bi mutluluk getirse bile, sonuçta mutsuz olucak.
bilmiyorum, ben bencillik olarak görüyorum bunu, tabi seni veya onu tanımadığım için böyle bir yorum yapmam yanlış belki,
sadece yazıdan çıkardığım bu.
Öncelikle açık sözlülüğün için teşekkür ederim.
Ama ben Deniz'i seviyorum.
Yani evet aşık değilim ama onu gerçekten seviyorum.
Ve yine evet bu ilgiden çok memnunum.
Ama bu yüzden onunla birlikte değilim.
Ben acı çektim. Çok fazla.
Şimdi onu sırf onun beni sevdiği kadar çok sevmiyorum diye bu mutluluğu bozmak aptalca geliyor.
Ben onu mutsuz etmiycem, bu sözüme inanabilirsin.
Etmiycem çünkü zamanla onu daha çok sevmeye başlıyorum.
Tekrar teşekkür ederim...
Yorum Gönder